به گزارش روابط عمومی سازمان ملی مهاجرت، روح الله قادری در این نشست با اشاره به  ارکان مختلف تاب آوری همچون تاب آوری  جسمی ،ذهنی، عاطفی و اجتماعی؛   موضوع میزبانی از جمعیت پناهندگان و آوارگان را  امری پیچیده و مستلزم توجه ویژه جامعه جهانی دانست. 
  قادری عنوان داشت: شناسایی ریشه‌ها و علل  اصلی مهاجرت و پناهندگی افراد و پرداختن به آن مهمتر از خود مهاجرت و پناهندگی است.  همه می‌دانند که مهاجرت و پناهندگی یک پدیده بین‌المللی است نه ملی در نتیجه نیازمند مسئولیت بین‌المللی و تقسیم عادلانه وظایف است.  بر همگان روشن است که تقسیم ناعادلانه وظایف رسیدگی به وضعیت پناهندگان و آوارگان، هم به جامعه میزبان و هم به پناهندگان و آوارگان آسیب می‌رساند.
 قادری در ادامه به موضوع افزایش تاب آوری در افغانستان به منظور جلوگیری از مهاجرت و آوارگی بیشتر اشاره نمود و در این رابطه عنوان داشت:  ایجاد اصلاحات اساسی و جدی در تمامی ابعاد و سطوح سیاسی، اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی  در افغانستان بدون تشکیل دولت فراگیر ملی غیر ممکن است.
 مدیر کل امور بین‌الملل سازمان ملی مهاجرت در خصوص کمک های بین المللی به جمهوری اسلامی ایران گفت: کمک ها و حمایت ها می‌بایست بیشتر معطوف به پروژه‌های زیربنایی و عمرانی باشد تا کمک‌های بشردوستانه فردی، در غیر این صورت جامعه میزبان تاب آوری لازم و کافی برای ادامه میزبانی از پناهندگان تحت شرایط موجود را نخواهد داشت.  
وی همچنین افزایش سهمیه اسکان مجدد را گامی مهم و موثر در کاستن بار مسئولیت میزبانی از پناهندگان برشمرد و در ادامه بازگشت داوطلبانه به عنوان اولین، بهترین و تنها گزینه  پیش روی جامعه میزبان در برابر مسئله اقامت نامحدود و طولانی مدت مهاجران و پناهندگان تأکید گردید.
 مدیرکل امور بین الملل سازمان ملی مهاجرت در پایان تصریح نمود: افزایش تاب آوری اجتماعی و بازگشت داوطلبانه همه پناهندگان به افغانستان مستلزم تغییر اساسی در سیاست‌ها، اولویت‌ها و  جهت‌گیری‌های جامعه جهانی است.  آوارگی و مهاجرت بی‌رویه در خاورمیانه، آفریقا، منطقه بالکان و سایر مناطق محصول ائتلاف شرم آور و نامقدس تروریسم مداخله‌گرایی و افراط گرایی است.  بدون توجه به این موارد تحمل مهاجران برای هر کشوری غیر ممکن است چه برسد به افزایش تاب آوری اجتماعی در جامعه میزبان. 
همچنین در بخش پرسش و پاسخ این نشست، به مطالبات جمهوری اسلامی ایران از جمله رفع تحریم های بشردوستانه طبق قطعنامه ۲۶۶۴ شورای امنیت سازمان ملل در سال ۲۰۲۲ نیز اشاره گردید.